چند روز پیش مجبور شدم در یک مجلس ترحیم که در یکی از مساجد تبریز برگزار می‌شد شرکت کنم. از آنجا که صدای نوحه‌خوان کریه‌الصوت مجلس بر روی مغز من در حال پیاده روی بود، شروع به خواندن قرآن نمودم و چند حزبی را خواندم. وقتی آخوند مجلس به بالای منبر رفت تمام سواد ترکی‌ام را جمع کردم تا به کمک پسر عمه‌ام بفهمم چه می‌گوید. از احمقانه بودن صحبت‌های این آخوند خنده‌ام گرفته بود. بدون هیچ ذکری از مرحومه به سراغ ماه رمضان رفت و از احکام آشپزی و دوا و درمان در این ماه مبارک گفت. نکته قابل توجه این بود که در طی روزه ‌داری نمی‌شود قرص و کپسول مصرف کرد! پس چکار کنیم؟ خب آمپول تزریق می‌کنیم. اگر شرایط فرد اجازه تزریق نمی‌داد چکار کنیم؟ ای بابا این که کاری ندارد از آمپول خوراکی استفاده می‌کنیم!
در تمام طول سخنرانی می‌شد پرش افکار را در سخنان این آخوند دید. وسط صحبت از ماه رمضان با اشاره‌ای به پیامبر به سراغ امام علی رفت و بدون هیچ ارتباطی از امام سجاد گفت و از یزید به عنوان "بوش آن زمان" نام برد! در طول این مدت به بدبختی و جهل مردمی که به این مزخرفات گوش می‌کردند فکر می‌کردم.
نتیجه گیری‌: با توجه به این که در طول این هفت سال تحصیل پزشکی به ما در مورد "آمپول خوراکی" آموزشی نداده‌اند و اهمیت بسیار زیادی که این آمپول در ماه مبارک رمضان دارد، پیشنهاد می‌گردد دو واحد درسی "شرکت در مجالس ترحیم" به سیستم آموزش پزشکی افزوده شود!